Assign modules on offcanvas module position to make them visible in the sidebar.

Hallie Mavis
Instructor

 

Loading Theme Customizer. Please wait...

آموزش و توسعه و آبادانی روستا

گردشگری روستایی را می توان مترادف با عبارت  “تجربه زندگی محلی” دانست. این تجربه، شامل موارد بسیار متنوعی از جاذبه های طبیعی، فرهنگی و سایر فعالیت ها می شود. سرزمین ما از فرهنگ ها، آداب و رسوم، جشن ها و پیشینه ی تاریخی غنی و خاصی برخوردار است، که همگی جاذبه های خاص و قدرتمندی برای گردشگری محسوب شوند.

کشور ایران از بستر بسیار مناسبی در تولید صنایع دستی برخوردار است. باتوجه به تاریخ کشور، ایران به عنوان سومین تولید کننده این صنعت در جهان محسوب میشود و بالغ بر370 رشته صنایع دستی در ایران وجود دارد(سازمان گمرک ایران، 1396)این نوع حرفه اغلب به جهت میزان کم سرمایه گذاری اولیه به راحتی و با کسب تجربه و مهارت یا آموزش اولیه و نیاز محدود به فضا (حتی داخل خانه) قابل انجام است. بنابراین فعالیت مذکور یکی از تولیدات مناسب روستایی است که جامعه هدف آن اغلب گردشگران و به ویژه گردشگران خارجی هستند.

تعریف
کار آفرینی روستایی، اساسا تفاوتی با کارآفرینی در شهر ندارد جز اینکه باید آنرا در فضای روستا تصور نمود.
میتوان کارافرینی روستایی را سه گزاره ذیل تعریف کرد.
• نیرویی که سایر منابع را برای پاسخگویی به یک تقاضای بی پاسخ بازار بسیج میکند.
• توانایی خلق و ایجاد چیزی از هیچی.

سلامت انسانها به عنوان یک حق اساسی و یک دارایی و سرمایه ارزشمند برای تمامی سطوح و طبقات اجتماع مطرح است. امروزه دیدگاه‌های سلامت چشم انداز وسیع‌تری یافته و به عوامل تعیین کننده غیرطبی سلامت همچون عوامل روانی، اجتماعی توجه ویژه ای معطوف شده است. بررسی ابعاد مختلف سلامت در روستا و تلاش برای ارتقاء آن نقش موثری در پایداری نواحی روستایی دارد.

اگر در گذشته نگاهی داشته باشیم پی خواهیم برد که قرن سیزدهم هجری در ایران، دوره شیوع بیماری های واگیردار است. در این دوره علاوه براینکه امکانات بهداشتی بسیار ابتدایی بود، ناآگاهی مردم در پیشگیری از بیماری ها نیز بر مرگ و میر می افزود. لاروس از بحران به عنوان یک آشفتگی یا پریشانی و یا اختلال فیزیکی ناگهانی و شدید که روند و سیر شرایط عادی را به هم می ریزد یاد میکند.

در زندگی روستایی آرامش نقش اصلی را بازی می کند. زندگی در روستا آدمی را هرچند موقت از قیل و قال رهایی می بخشد. پس از طلوع خورشید از پشت کوه ها، شنیدن آوای خروسان در سپیده دم، آرامشی وصف نشدنی برای روستا نشینان به همراه می آورد

انواع اسکان روستایی به نحوی با زندگی مردم یک جامعه در رابطه است. الگوهای استقرار روستایی به نحوی با چیدمان خانه ها شکل میگیرد. گونه های روستایی ایران، به لحاظ ماهیت کارکردی و پاسخگویی به نیازهای انسانی، فعالیت های مردمی، عناصر تولیدی و محیط زیست و عناصر اقلیمی، مجموعه ای همگن و متناسب با هویت کالبدی خاص محل را تشکیل می دهد

معیشت به معنی زندگی و زنده بودن، تواناییها، داراییها و فعالیتهای زیستی است. تامین معیشت پایدار به عنوان گزینه های معیشتی شامل محیط زیست امن، اقتصاد کارآمد و داشتن عدالت اجتماعی تعریف شده است. تمرکز بر نظریه معیشت پایدار روستایی به سه دلیل اهمیت یافت: اول این که پیش نیاز برای بقای جمعیت انسانی است. دوم اینکه شرط لازم برای کشاورزی خوب و مدیریت پایدار است و سوم این که ابزاری برای اشتغال و پیش گیری از فرآیند مهاجرت است.

مساکن روستایی تحت تأثیر شرایط زندگی روستاییان دارای ویژگی‌هایی است که آن‌را از مسکن شهری متمایز می‌کند. بررسی واحدهای مسکونی روستایی ضمن بیان وجود ارزش‌های معماری، مبین ضعف‌هایی است که لزوم مداخله در این نوع معماری را طلب می کند(زرگز و حاتمی، 1393). بافت کالبدی در روستاها بستر فعالیت های مختلفی به شمار می رود که در زندگی روستایی نقش مهمی دارند و بسیاری از کارکردهای روستایی وابسته به این عناصر است. به صورتی که هرگونه تغییر در ویژگی های اجتماعی - فرهنگی و اقتصادی در بافت کالبدی روستاها منعکس می شود. این تغییرات بیانگر تأثیرپذیری سکونتگاههای روستایی از جریان های مختلف است(سلطانی، 1391).

مراسم ها در ایامی انجام میشود که یاد آور خاطرات و اتفاقات در ذهن مانده باشد. مراسم های روستایی میتواند به صورت آیین های دینی مانند ایام محرم، یا حوادث تاریخی مثل استقلالها و بر اساس جشن و سرور مانند مراسم ازدواج برگزار میگردد. برخی از مراسم ها نیز طبق ارزشهای اقوام، مذاهب یا پدیده های نو شکل میگیرد. گاهی مراسماتی که مشترک در روستاها و شهرها انجام میشود

سرزمین ایران متشکل از اقوام مختلف که در طی تاریخ با اسکان و مهاجرت به اقصی نقاط کشور شکل گرفته است و همواره این تنوع عامل به وجود آمدن آداب و رسوم، گویش، نوع پوشش، معماری، آشپزی و به طور کلی فرهنگهای گوناگون شده است. ایران، کشوری چندفرهنگی است و تنوع قومی و زبانی، یکی از ویژگی‌های شاخص آن است.

روستا، آبادی، قریه، ده، دهات، دهکده و عناوین مشابه دال بر معرفی کوچکترین واحد تقسیمات کشوری است. روستا برآیندی از عناصر طبیعی و عناصر ساخته شده‌است که به گونه‌ای زمینه سازگاری فرد را با جامعه فراهم می‌آورد و موجب جامعه پذیری می‌شود. در ده بین گروه و فضای جغرافیایی محدود و بسته و ثابت نوعی روابط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی وجود دارد

کوچ‌نشينى نوعى زندگى و معيشت انسانى است که در آن دامپرورى اساس فعاليت‌هاى اقتصادى را تشکيل مى‌دهد. ويژگى‌ بارز اين نوع زندگى تحرک مکانى و جابه‌جائى گروه‌هاى انسانى است، به عبارت دیگر جابه‌جایی و حرکت افراد و خانوارهای عشایری بین قلمروهای ییلاقی و مناطق گرمسیری قشلاق با هدف دسترسی به مراتع جدید برای تعلیف احشام و اهتزاز از گرما و سرمای شدید انجام می‌گیرد.