شبکه تعاونیهای روستایی دارای ۲.۹۴۱ شرکت تعاونی روستایی با تعداد اعضای ۴۵۰۰۸۶۸ نفردر سطح ۵۶.۲۵۲ روستا با سرمایه ای بالغ بر ۴۴۰ میلیارد ریال بوده که این شرکتها به نوبه خود تعداد ۲۵۶ اتحادیه را در سطح شهرستان تشکیل می دهند.
این اتحادیه ها نیز در سطح هر استان تشکیل اتحادیه استانی را داده که تعداد آن تاکنون به ۲۷ اتحادیه استانی بالغ گردیده، تعاونیهای روستایی چند منظوره بوده وبه فعالیتهای مختلف خدماتی، تولیدی، بازرگانی و ترویجی می¬پردازند که این فعالیتها در راستای اهداف و سیاستهای حمایتی دولت در جهت توسعه بخش کشاورزی و حمایت از روستاییان قرار دارد
بطوری که توزیع وامهای معیشتی اعضاء تعاونیها، توزیع سوخت روستاییان، توزیع حدود ۶۵ درصد کود شیمیایی، توزیع سایر نهاده های کشاورزی نظیر سموم دفع آفات، بذور گیاهی، ماشین آلات کشاورزی و قطعات یدکی آنها و توزیع کلیه کالاهای کوپنی روستاییان نظیر برنج، روغن نباتی، قندوشکر، آرد و همچنین خرید تضمینی محصولات کشاورزی به میزان قابل توجهی از طریق این تعاونیها صورت می پذیرد.
علاوه بر آن خرید وفروش محصولات غیر تضمینی وتهیه وتدارک کالاهای مصرفی و مواد غذایی مورد نیاز روستاییان با وجود بیش از یازده هزار فروشگاه تعاونی صورت میگیرد.
از دیگر فعالیتهای این شبکه خدمات آموزشی، ترویج و نیز خدمات ماشینی از طریق تاسیس و توسعه مراکز مکانیزاسیون انجام میشود وسایر خدماتی که این شبکه در زمینه های فرهنگی، اجتماعی و حل و فصل اختلافات محلی وکمک و مساعدت به دستگاههای اجرائی محل به آن مبادرت می ورزد نیزقابل توجه میباشد.
تعاونی های روستایی به عنوان مهمترین تشکل در روستاها، از سابقه طولانی و پیشینه ای غنی و ارزنده در زمینه یاریگری و کار گروهی نهادینه در فرهنگ ها و تمدن های گوناگون برخوردارند و همواره به عنوان نهادهای پشتیبان و حامی توسعه روستایی و واحد های تولید و بهره برداری بخش کشاورزی محسوب می شوند. ارتباط تنگاتنگ بین روستا و فعالیت کشاورزی و به عبارتی دیگر، نقش مهم نواحی روستایی در تولید محصولات کشاورزی از ضرورت های توجه به توسعه روستایی می باشد. بسیاری از صاحب نظران مسائل اقتصادی- اجتماعی کشور بر این باورند که شرکت های تعاونی روستایی به رغم برخی نارسایی های موجود، با سابقه طولانی، اهرم مناسبی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی روستا ها قلمداد می شوند و می توانند با اتکا بر توانایی های مادی و معنوی خود که ناشی از روحیه تعاون و همکاری است، همگام با سیاست های توسعه در بهبود کیفیت زندگی، کار، تولید و ارتقای سطح درآمد روستاییان و وضعیت اجتماعی اعضای خود موثر باشند. نقش آفرینی تعاونی ها و تشکل ها در کمک به تنظیم بازار محصولات کشاورزی و مدیریت کنترل و بهبود قیمت محصولات، منجر به حل مشکل اصلی بخش کشاورزی و نوسانات بازار می گردد، این روند می تواند به افزایش ارزش افزوده بخش کشاورزی و نیز کاهش فقر در روستاها کمک نماید.