روستا، آبادی، قریه، ده، دهات، دهکده و عناوین مشابه دال بر معرفی کوچکترین واحد تقسیمات کشوری است. روستا برآیندی از عناصر طبیعی و عناصر ساخته شده‌است که به گونه‌ای زمینه سازگاری فرد را با جامعه فراهم می‌آورد و موجب جامعه پذیری می‌شود. در ده بین گروه و فضای جغرافیایی محدود و بسته و ثابت نوعی روابط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی وجود دارد

و این روابط موجب پیدایش وحدت و یکپارچگی گروه می‌شود و آن را از گروه دیگر متمایز می‌سازد. اجتماع ده دارای نیروی معنوی مسلط بر اعضایش است. در روستاها عوامل و منابع ارزشمندی اعم از عوامل انسانی و منابع طبیعی و اقتصادی بعنوان ذخایر استراتژیک کشور وجود دارد. روستا را از چند جهت متمایز از شهر می دانند، اين ويژگي علاوه بر ابعاد جمعيتي ابعاد اقتصادي و اجتماعي است. يكي از ويژگي هاي مشخص يك روستا اقتصاد مبتني بر توليد خصوصاً مبتني بر كشاورزي است بر اساس همين نوع اقتصاد شيوه معيشت مردم شكل مي گيرد و تخصص هاي لازم در روستا تعريف مي شود و افراد سامان زندگي روزانه خودرا با اين نوع اقتصاد منطبق مي كنند. در طول تاریخ روستاهای ايران مدلهاي مختلفي از زندگاني مردم را در شرايط مختلف آب و هوايي در ارتفاعات مختلف توپوگرافيک به خود ديده است.کشاورزان و زارعين غلات، باغداران، دامداران و... هر كدام شيوه اي از توليد را برگزيده اند و هر شيوه از توليد يك روابط كار تعريف كرده و روابط كار هم باعث ايجاد روابط اجتماعي مخصوص به خود شده است.
در كشاورزي ويژگي توليد هر محصول و شرايط محيطي مختلف روشهاي گوناگوني را براي زيستن به وجود مي آورد. لذا اقتصاد روستايي شيوه زندگي كردن را به روستايي مي آموزد. بر اساس همين شيوه هاي توليد و توزيع كار بين روستائيان روابط اجتماعي شكل مي گيرد كه معمولاً اين روابط با شيوه هاي توليد و روشهاي معيشت منطبق است. نقش و اهمیت فراورده ها و تولیدات روستایی در رفع نیازهای رو به تزاید جامعه درخور توجه می باشد نظیر تولید محصولات کشاورزی، زراعی، دامی و صنایع تبدیلی که نقش بی بدیل و منحصر بفرد است. برای جامعه اقتصادی ما بسیاری از دستاوردهای روستائیان نقش استراتژیک داشته و اهرم قابل اتکایی در پشتیبانی از نظام اقتصادی کشور در عرصه جهانی از طریق صادرات و ورود کالاهای ملی به بازارهای پرظرفیت جهانی بوده، یعنی درحقیقت شناسه قدرت اقتصادی کشور در نزد جهانیان تلقی گردیده مضافاً اینکه تکیه براقتصاد تک محصولی نفتی را تقلیل می دهد. معمولاً نواحی روستایی اراضی وسیعی داشته اما تعداد خانه های آنها محدود است. تراکم جمعیت مناطق روستایی کم بوده و مشاغل و مساکن آنها نزدیک به یکدیگر واقع شده اند. در مناطق روستایی کشاورزی به عنوان اشتغال اولیه شناخته میشود و اکثر مردم در مزارع کار یا حتی زندگی می کنند. همچنین، سایر روستاها، شهرهای کوچک و میانی و دیگر شهرک ها پیرامون این نواحی قرار دارد. به دلیل محدودیت وجود مردم و ساختمانها، حیات وحش در این مناطق بیشتر قابل مشاهده است و جانداران مختلفی در اطراف آنها یافت می شود. در حقیقت، بکری مناطق روستایی در اغلب کشورها باعث شده استکه ساکنان بتوانند تعاملات گسترده تری با حیات وحش بومی کشور داشته باشند.
 در حال حاضر جمعیت جوامع روستایی در سراسر جهان، بیشتر از مناطق شهری است. با این حال، این امر به سرعت درحال تغییر میباشد و مردم به دلایل زیادی از جمله فناوری، صنعت و امید به تغییر شرایط اقتصادی به مناطق شهری مهاجرت می کنند. تکنولوژی در کشاورزی نیاز به کارگران را کاهش داده است. بهبود حمل و نقل، ابزار، کود و محصولات اصلاح شده ژنتیکی به این معنی است که تعداد کمتری از کارگران کشاورزی غذای بیشتری برداشت می کنند. مواد اولیه از جمله چوب، معدن یا دیگر منابع طبیعی اغلب در پیرامون روستاها تامین میشود. اما با گسترش استفاده های صنعتی، تمرکز بر اقتصاد مبتنی بر خدمات افزایش یافته و اقتصادهای مبتنی بر خدمات از فناوری صنعتی برای ارائه کالاها و خدمات نهایی به افراد داخل و خارج از کشور به وجود آمده است، که موجب کاهش اشتغال روستایی میگردد. مراکز آموزشی مانند دانشگاه ها، بیمارستان ها و دولت منطقه ای معمولاً در مناطق شهری واقع شده اند. بسیاری از ساکنان روستاها برای استفاده از فرصت های اقتصادی آنجا به شهرها سفر می کنند. معمولاً دستمزد در مناطق شهری بیشتر است. بنابراین جستجوی دستمزد بالاتر یکی دیگر از دلایل مهاجرت مردم از مناطق روستایی است. در ایالات متحده، مناطق روستایی حدود 98 درصد از کشور را در بر می گیرند اما تنها 25 درصد از جمعیت آن را در خود جای داده اند. در اتیوپی، کشوری کمتر توسعه یافته که مشاغل کشاورزی در آن بسیار رایج است و 87 درصد مردم در مناطق روستایی زندگی می کنند.
امروزه ارزشهای زندگی روستایی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و میل به زندگی در این نواحی روبه فزونی نهاده. زیرا روستاها باتوجه به عوامل گوناگون همانند قدمت، آرامش، محل تولید مواد اولیه و غیره، جزو سرمایه های ملی هر کشوری محسوب میشوند. بدینسان، ساخت هویت ارزش روستایی، پیش برد اهداف اقتصادی و رویکردهای کسب وکار را موجب میگردد، که منتج به شکوفایی محیط انسان ساخت است. این حرکت فراگیر توان روستایی را به عنوان یک برند عمومی نمایان کرده و به تغییر نگرشها در این رابطه می انجامد. در کشور ایران، روستا به عنوان سرمایه ملی درحال شناخته شدن است و ازاینرو روز 15مهر ماه هر سال را روز ملی روستا نامیده اند. زمینه های ایجاد درآمد و فرصتهای اقتصادی در روستاها گسترده است لیکن باید آنها را شناخت و معرفی نمود. معانی ارزش افزوده در تولید جایگاه ویژه ای را داراست و هرچقدر ارزش افزوده به کالا اضافه شود تولید بازده بیشتری را بدست می آورد. بازیکنندگان نقش در روستاها افراد و اشخاص متعددی هستند که دارای نقش تأثیر گذار در روستاها بوده و  از جمله این افراد زنان روستایی اند که شاید بتوان گفت کار و مسئولیتی به مراتب دشوارتر از مردان در روستا بر عهده دارند. کارآفرینان روستا در عرصه صنایع دستی و قدرت مهارتی نیز از دیگر بازیگران نقشهای مؤثر روستایی اند. دراین زمینه حداقل سه رویکرد وجود دارد که شامل: 1- ادامه کارهای سنتی در روستا 2- صنعتی شدن روستاها و 3- بدست آوردن ابتکار عمل و خلاقیت در عرصه¬های روستایی و تولید فعالیتی نو و جدید برای شکوفایی بیشتر است که در نهایت با ارائه و معرفی ارزشهای روستایی پویایی و پایداری قابل قبولی به این نواحی داده شود.