مراسم ها در ایامی انجام میشود که یاد آور خاطرات و اتفاقات در ذهن مانده باشد. مراسم های روستایی میتواند به صورت آیین های دینی مانند ایام محرم، یا حوادث تاریخی مثل استقلالها و بر اساس جشن و سرور مانند مراسم ازدواج برگزار میگردد. برخی از مراسم ها نیز طبق ارزشهای اقوام، مذاهب یا پدیده های نو شکل میگیرد. گاهی مراسماتی که مشترک در روستاها و شهرها انجام میشود

در روستاها از طبع بسیار لطیفتری برخوردار است، مثلا ایام نوروز که یکی از لذتبخش ترین مراسم کشورمان است در روستاها از زیبایی بیشتری بهره مند است و این درحالی است که صبغه آن در شهرها رنگ میبازد. ماهیت برخی مراسم ها نیز هرساله تغییر میکند و از فلسفه اولیه خود دور میشود مانند مراسم چهارشنبه سوری. البته برخی از مراسمات نیز مانع انجام کارهای اصلی خود است مثلا مراسم خواستگاری در برخی نواحی با آداب و رسوم سختگیرانه مانع از اتفاق خود یعنی ازدواج میشود، بنابراین همه مراسمها مفید نیست و نیاز دارد با شرایط تغییر کند و متناسب زمانه شود. بعضی از مراسم ها قدمت بسیار دیرینه دارند و دارای تداوم است مانند روشن نگه داشتن آتشکده های زرتشتیان. گاهی نیز این مراسمات نوظهوراند مثل سالروز ملی روستا که چند سالی است اجرا میشود. اما برخی از مراسمات با وجود روستاییان عجین است و برای آن ارزش فوق العاده ای دارند و با بیشترین مشارکت و همراهی در مخارج صورت میگیرد که مراسم آیینی محرم و شهادت سیدالشهدا علیه السلام از آن دست می باشند.
گاهی مراسمها مختص روستاییان است و حتی در برخی نواحی روستایی انجام میگردد، مثل مراسم وساطت در بخشش افراد خاطی در سایر روستاها که مرتکب اشتباه بزرگی شده اند و یک منطقه یا قوم و قبیله و عشیره ای را درگیر خود کرده است که با پادرمیانی بزرگان و بعضاً ریش سفیدان روستا قبل از تبدیل شدن به مناقشه گروهی خاتمه میابد. در بعضی روستاها در ایام پر برکت ماه رمضان آیین سحرخوانی اجراء میشود. بنابراین باتوجه به تنوع گسترده در سطح کشور مراسمهایی مختلف و متعددی در روستاها صورت میگیرد. روستاییان و روستاها دارای اداب خاصی هستند که از فرهنگ آنان سرچشمه میگیرد، از زیباییهای زندگی روستایی بخشی به همین فرهنگ و رسوم باز میگردد، این آداب به حرمتهای خانواده نیز مؤثر بوده و به تکریم بزرگترها و والدین اشاره دارد. بخشی از مراسمات روستایی در نحوه پوشش اقوام مختلف ایرانی متبلور است و در شرایط مختلف البسه مناسب با آن پوشیده میشود. حتی در روستاهای مختلف مقید هستند که در اوقات تاریخی و مذهبی غذاهای مختص به آن طبخ میشود. برخی از روستاییان نیز به زنده نگه داشتن گویش و لهجه منطقه خود مبادرت میورزند، به طور کلی مراسمات در روستاها بخشی از ذات فرهنگی روستایی بوده و زنده نگه داشتن آنها و معرفی به جهانیان برای بسیاری از مردم جذاب و دلپذیر است و میتواند باخود موقعیتهای مادی و حتی معنوی برای نواحی روستایی داشته باشد.