گرایش ذاتی انسانی میل به طبیعت و دست یابی به آسایش و آرامش است. امروزه استفاده از محيط طبیعی مي تواند نقش مهمي در سلامت افراد جامعه ايفا کند. از فضاهایی که این حس را برای انسانها به وجود می آورد روستاها و پیرامون آنهاست. تحقیقات ثابت کرده که مناظر درمان کننده و مؤثر بر رفتار و سلامت روان است.

تفاوت خانه های دوم و ویلای روستایی با زندگی آپارتمان نشینی شهری در همین ایجاد احساس آرامش و راحتی است به طوریکه موقتاً یا به مدت زمان طولانی موجب تمدد اعصاب و روان و دور از کشاکشهای ناشی از ازدحامات می باشد که وجود حیاط در منزل از پارامترهای مهم آن است. از همین رو نباید تمایل به داشتن خانه دوم روستایی را بی دلیل دانست زیرا علاوه بر موارد قبل، ایجاد مشاغلی چون فروش یا ساخت و ساز ویلاها، تهیه و توزیع مصالح ساختمانی، ایجاد و توسعه اماكن میهمانپذیر و استراحتگاهها، رستوران ها، ایجاد سوئیتها به منظور اسكان مسافران، گسترش شبكه های حمل و نقل، رونق سوپر ماركتها، صنایع دستی و تولیدات محلی همگی بیانگر گسترش نیاز به خانه دوم است. خانه¬های دوم روستایی دارای آثار مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. تاثیر این نوع گردشگری بر کیفیت زندگی روستاییان بسیار قابل ملاحظه است.
توسعه خانه های دوم در مناطق روستایی پویایی اجتماعی را به دنبال داشته و از لحاظ اقتصادی موجب تحول روند ساختاری بوده که از بازسازی خانه های قدیمی، ساختن خانه های جدید توسط افراد محلی با ظاهر و نمای زیبا و بازسازی جاده روستایی از اثرات مثبت کالبدی توسعه خانه های دوم در روستاها می باشد. اما ازسوی دیگر نشان دهنده كاهش شاغلین در بخشهای كشاورزی و دامداری و فعالیتهای مرتبط با اقتصاد سنتی و افزایش مشاغل مرتبط با صنعت گردشگری است. اگر شکل گیری و گسترش خانه های دوم همراه با مدیریت صحیح و آینده نگری نباشد، علاوه بر حذف و یا کم رنگ شدن مزیت های ذکر شده، آثار و پیامدهای ناگواری را بر ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی روستاها وارد می نماید. تبدیل باغات و زمینهای کشاورزی مولد به باغها و زمینهای غیرمولد، افزایش قیمت اراضی و بورس بازی زمین، دخل و تصرف گسترده و کنترل نشده در محیط طبیعی، استفاده از مصالح و الگوی معماری ناهمگون با محیط، تجاوز به حریم رودخانه ها و آلودگی آب و خاک، تغییر و دگرگونی در ساختار اشتغال روستاها، ایجاد مشاغل فصلی، تشدید مهاجرت، عدم توانایی مردم بومی برای خرید خانه، شکل گیری یک نوع دوگانگی در محیط زیست و محیط اجتماعی و دهها مورد دیگر از نتایج بی مدیریتی و عدم آینده نگری در ورود و توسعه خانه های دوم روستایی است.
روستا همواره الگوی تولید بوده و به عنوان بنیان شهر، از اهمیت اقتصادی و اجتماعی زیادی برخوردار است. اما پس از گسترش مدرنیسم و با توسعه امکانات و خدمات رفاهی در روستا تغییراتی نیز در شیوه یا سبک زندگی روستایی پدید آمد که ساختار و شکل خانه نیزمتناسب با آن دستخوش تغییر و تحول شد. خانه های دوم روستایی با عناوین مختلفی، تعریف میشود که بیشتر از الگوی گردشگری ارائه شده است. اما خانه دوم روستایی را نباید معادل گردشگری تعریف کرد زیرا بیشتر شکلی اجتماعی-اقتصادی است که تغییر نگرش فراوانی در عرصه های روستایی بهمراه داشته است و امروزه می‌تواند به عنوان نوع خاصی از اقامتگاه برای مسافران و طبیعت گردان و یا با هدف گذران اوقات فراغت نیز دسته‌بندی شوند، این تغییرات عموماً مشکلاتی همچون مزاحمت های صوتی، مسائل ضد فرهنگ و آداب و رسوم، آلودگی های زیست محیطی و بهره کشی بیش از ظرفیت آن روستا را به وجود می آورد. اما مسائل و مشکلات موجود در کلان شهرها از جمله ترافیک، انواع آلودگی ها، وضعیت مسکن و همچنین میل به سرمایه گذاری در املاک، منجر به تمایل شهرنشینان به سکونت در حومه های شهری شده و گسترش خانه های دوم یا ویلای روستایی شده است. درحال حاضر فعالیت‌های وابسته با خانه دوم روستایی به‌شدت موجب بهره‌برداری از محیط قرارگرفته و با تحولات مستمر در زمینه کاربری اراضی و پیامدهای حاصل از آن مواجه شده‌اند.