زندگی روستایی و روستایی زیستن اساسأ کار جهادی است. فعالیتهای روستایی با تلاش و کار یدی و فیزیکی عجین است. دامداران عزیز روستایی و عشایری از سپیده دم برای چرای دامها بیدار میشوند، کشاورزان گاهی مواقع مجبور به آبیاری زمینها در شب هنگام هستند، زنان از ابتدای صبح مشغول نظافت رسیدگی به خانه و طویله، آماده کردن صبحانه و پخت نان میشوند، فرزندان همپای والدین مشغول تلاش هستند و به طور کلی همه برای زندگی در حال فعالیت میباشند.
برخی از روستاها فواصل طولانی به اولین شهر دارند و حتی زندگی کوچ نشینی دارند که برای خدمات دادن به آنها نیاز است که پزشکان یا معلمان و دیگر مراجعه کنندگان از مسیرهای صعب العبور به این نواحی مراجعه کنند.
در گفتمان علمی مدیریت، مباحثی پیرامون جهاد بروز و ظهور یافته است اما جای خالی بررسی سازمانهای جهادی مشهود است. به عبارت دیگر شاید مدیران جهادی وجود داشته باشند اما این مدیران در بستر سازمانهای بروکراتیک امروزه ایران توانایی ایفای نقش جهادی را ندارند. از اولین سازمانهای جهادی کشور که به فرمان امام خمینی ره در اوایل انقلاب اسلامی تشکیل شد جهاد سازندگی بود، که در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۵۸ با شعار رسیدگی به مناطق محروم و دور افتاده در ایران تأسیس شد. این نهاد در تاریخ ۷ آذر ۱۳۶۲ به وزارت جهاد سازندگی ارتقاء پیدا کرد و در پی ادغام با وزارت کشاورزی، در دی ماه ۱۳۷۹ فعالیت خود را تحت عنوان وزارت جهاد کشاورزی ادامه داد و هم‌اکنون نیز به عنوان یک وزارتخانه شناخته میشود هرچند که با ماهیت اولیه فاصله دارد.
اگر از جهاد روستایی نام میبریم باید به مدیریت جهادی اشاره کنیم، بنابراین به تلاش بی وقفه در به کارگیری مؤثر و کنترل فعالیت های افراد، مبتنی بر مبارزه در تمام عرصه های علمی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... با نیت الهی، جهت نیل به اهداف والای جامعه و رفع موانع موجود، مدیریت جهادی گفته میشود، از سویی دیگر فرایند به کارگیری مؤثر و کارآمد منابع مادی و انسانی در برنامه ریزی و سازماندهی و بسیج منابع و امکانات و هدایت و کنترل آن که برای دستیابی به اهداف سازمانی و بر اساس نظام ارزشی مورد قبول، در مسیر این ذهنی آن هست. مدیریت جهادی برگرفته از تعالیم اسلامی و بهره گیری از انرژی و توانمندی منابع انسانی است که با تکیه بر ارزش ها و اعتقادات معنوی صورت می گیرد و در واقع سبکی برخاسته از تفکّر بومی و متناسب با مقتضیات فرهنگی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران است.
یکی از ارزشمندترین شاخه های جهاد روستایی برگزاري اردوي جهادي در روستاها و مناطق دورافتاده است كه در ميان آنها از همه قشرها حتي پزشك، مهندس، دانشجو، طلبه و دانش آموز نيز وجود دارد که از نقاط مختلف و دوردست كشور با علاقه اي و تنها براي خدمت رساني به مردم و با روحيه اي جهادي حضوري فعال دارند. این گروهها با ورود به روستا به رفع و انجام کارهای زمین مانده اقدام میکنند و در واقع با تقسيم كارها زكات علم، توانايي و سلامتي خود را با خدمتی که انجام میدهند به مردم محروم اين مناطق پرداخت میکنند. امروز گروه‌های جهادی در سطح کشور سامان یافته‌اند و توقع می‌رود که مسؤولان نیز پای کار بوده و از کاری که جهادگران برای رفع محرومیت انجام و حمایت کنند، حضور در صحنه های اضطراری در مواقعی حساس مثل بحرانها ظرفیت این تفکر را بیشتر آشکار کرده است.